Pasowanie na ucznia to jeden z tych momentów, które pamięta się przez długie lata. W Szkole Podstawowej nr 57 w Gdańsku odbyło się ono po raz 21., a pierwszoklasistów pasowali szablą kombatanci II wojny światowej.
tak i wspomniam je bardzo dobrze
30%
tak, ale nie mam za dobrych skojarzeń
4%
coś tam pamiętam, ale żadnych szczegółów
34%
Na uroczystość ślubowania i pasowania czeka z pewnością niejeden pierwszoklasista - w końcu to moment, w którym staje się on członkiem szkolnej społeczności, dostaje legitymację, dyplom, a przede wszystkim zyskuje prawa i obowiązki - obiecując pilnie się uczyć, szanować innych i pomagać słabszym.
Choć na ogół ceremonia kojarzona jest z dużym ołówkiem lub piórem, którym dyrektor dotyka nowo upieczonego ucznia w ramię, są szkoły, gdzie przypomina ona bardziej średniowieczną tradycję pasowania giermka na rycerza.
-
Od 1993 roku nasza szkoła nosi imię gen. Władysława Andersa i od tej pory corocznie uczniowie są pasowani przez kombatantów szablą. W tym roku byli to major Edmund Popieliński, kapitan Wacław Butowski oraz porucznik Czesław Chmara - mówi
Lilianna Płoszaj, dyrektor SP 57 w Gdańsku. -
Uroczystość odbyła się jak zawsze z wykorzystaniem pełnego ceremoniału szkolnego: hymnu państwowego, sztandaru szkoły, pocztu sztandarowego. Mam nadzieję, że uczniowie zachowają ten moment w pamięci na długie lata, podobnie jak spotkanie z córką generała Władysława Andersa, Anną Marią Anders, która odwiedziła naszą szkołę we wrześniu.
Zdecydowanie zachowają, bo wspomnienia z takich uroczystości pozostają w pamięci na długie lata. Wystarczy posłuchać, z jakimi szczegółami i emocjami opowiadają o pasowaniu dorosłe już osoby.
-
Moje pasowanie odbyło się w latach 70., w Szkole Podstawowej nr 21 w Gdańsku i doskonale je pamiętam - opowiada pani
Katarzyna, mieszkanka
Biskupiej Górki. -
Towarzyszyła mu podniosła atmosfera, każdy uczeń ubrany był na galowo, rodzice stali z boku, a my ślubowaliśmy pilną naukę, szacunek dla nauczycieli i miłość do ojczyzny. Potem pasowani byliśmy na ucznia dużym, czerwono-białym ołówkiem. Każdemu zdejmowano też odciski palców i wręczano pomarańczową chustę harcerską, którą kazano nam nosić podczas szkolnych uroczystości.
Bez najmniejszych problemów i chwili zawahania o swoim pasowaniu na ucznia, które miało miejsce w latach 90. opowiada też pani
Agnieszka, mieszkanka Gdyni. -
Pamiętam dobrze ten dzień, zaraz po uroczystym apelu rozpoczynającym rok szkolny. Bardzo to przeżyłam, bo widok olbrzymiego ołówka, tłumu ludzi, zebranych w półkolu i ostrego wyrazu twarzy pani nauczycielki po prostu mnie przeraziły. Czekałam z niecierpliwością na koniec tej dziwnej uroczystości.
A czy wy pamiętacie swoje pasowanie? A jeśli tak, to jak je wspominacie?
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
