Rozmowa o przemijaniu, odchodzeniu, śmierci bliskich jest trudna nawet między dojrzałymi osobami. Łatwo więc zrozumieć rodziców, którzy mają problem, by na ten temat porozmawiać ze swoimi dziećmi.
O tym, jak znaleźć odpowiednie słowa, by porozmawiać z dzieckiem o utracie kogoś bliskiego, opowiada psycholog
Marta Guzowska-Deptuła z gdyńskiego Centrum Psychoedukacji Inspiratio.
Czy istnieje pojęcie odpowiedniego wieku na przeprowadzenie rozmowy z dzieckiem o przemijaniu?Zachęcam rodziców do rozmawiania o umieraniu z dziećmi w każdym wieku. Ważne jest tu jednak zachowanie adekwatności, związanej właśnie z wiekiem dziecka, dostosowanie języka. Inaczej o śmierci babci powiemy dziecku 10-letniemu, a zupełnie inaczej powinno wyglądać przekazanie tej smutnej wiadomości dziecku 3-letniemu. Patrzmy na dziecko, słuchajmy go i mówmy prawdę, nie potrzeba tu nic więcej niż podążanie za dzieckiem. Nie zaprzeczajmy uczuciom, mówiąc: nie martw się już, nie płacz. Nie kupujmy nowego kotka zaraz po śmierci poprzednika. Pozwólmy się dziecku pożegnać, bądźmy przy nim, nie spieszmy się.
Dzieci ze swej natury bywają dociekliwe, chcą wiedzieć, jak to się stało, że bliska ich sercu osoba odeszła z ich życia. Czy powinno się wprowadzać je w szczegóły sytuacji?Uważam, że należy dziecku przede wszystkim powiedzieć, co się stało. Nie mówiłabym jednak o szczegółach wypadku samochodowego czy innego tragicznego wydarzenia. Myślę, że sama informacja o tym, co się stało i rozmowa na temat tego, co dziecko i rodzice przeżywają, co czują, będą wystarczające.
Jak działać, kiedy obserwujemy, że dziecko straciło punkt odniesienia i nie radzi sobie z poczuciem pustki i własnymi emocjami?W takiej sytuacji, gdy odchodzi ktoś bliski, nie tylko dzieciom przyda się wizyta u psychologa lub psychoterapeuty. W naszym kraju nadal istnieje trudność w korzystaniu z pomocy psychologicznej. Zachęcam do rozważenia takiej możliwości. Niezwykle pomocna może być wspólna wizyta u psychologa, który będzie towarzyszył w rozmowie o tym, co dziecko i rodzice przeżywają po stracie kogoś bliskiego. Psycholog pomoże zrozumieć poszczególne etapy żałoby. Wytłumaczy, co i dlaczego właśnie wtedy przeżywamy.
Co powinno wzbudzić nasz niepokój w zachowaniu dziecka?Po śmierci kogoś bliskiego może wystąpić bardzo dużo różnych objawów. Zarówno depresja, jak i niespokojny sen, brak apetytu oraz zaburzenia odżywiania. Trudno to przewidzieć, ale w pewien sposób można próbować temu zapobiegać. Rozmawiając z dzieckiem i obserwując jego zachowanie, możemy wychwycić różne nowe zachowania już w ich początkowym stadium. Jeśli coś nas zaniepokoi, należy zwrócić się po pomoc do specjalistów. Niestety, niekiedy samo czułe i wspierające bycie z dzieckiem mogą okazać się niewystarczające.
W chwili śmierci kogoś bliskiego dzieci widzą o wiele więcej niż nam się wydaje, przeżywają wszystko na swój dziecięcy sposób. Próbują same radzić sobie z tym, co widzą, ale jest im niezwykle trudno. Bardzo się boją. Próbują szukać z nami kontaktu, zadają pytania. Bądźmy z dzieckiem nawet w tych chwilach, kiedy nam dorosłym jest bardzo trudno z odejściem bliskich, nawet gdy płaczemy. Będzie to dla dziecka komunikat, że my dorośli też się smucimy i czasem złościmy, gdy ktoś odchodzi, ale że to, co odczuwamy, jest normalne.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
![Ponyo. W Krainie Ghibli [napisy]](https://s-trojmiasto.pl/zdj/c/n/49/3712/164x219/3712327__kr.webp)
Filmy