Coraz rzadziej wizyta z dzieckiem u psychologa uważana jest za powód do wstydu. Zawód ten zaczynamy traktować jak każdy inny. Dziecko skarży się na ból zęba? Idziemy do stomatologa. Katar i kaszel? Umawiamy się do pediatry. Więc kiedy mamy problemy wychowawcze, możemy się zgłosić właśnie do psychologa dziecięcego.
tak, ale wstydzę się o tym mówić
14%
tak, i w ogóle się tego nie wstydzę
48%
nie, i choć wiele razy się zastanawiałem(łam), obawy zwyciężyły
15%
nie, nawet o tym nie myślałem(łam)
23%
Kiedy powinniśmy pójść z dzieckiem do psychologa dziecięcego? Nie ma ustalonego wieku pierwszej wizyty. Jednak może ona nastąpić nawet wtedy, kiedy
maluch będzie miał zaledwie kilka miesięcy. Tak się dzieje z dziećmi, które np. trafiają do trójmiejskich Ośrodków Wczesnej Interwencji. -
Mój syn urodził się w trzydziestym tygodniu ciąży i po pewnym czasie od wyjścia ze szpitala trafiliśmy do OWI z automatu - mówi
Agnieszka, mama trzyletniego Stasia. -
Wiedziałam, że Staś będzie rehabilitowany, bo musiał przecież nadgonić inne dzieci, zdziwiły mnie natomiast wizyty u logopedy i psychologa. Zupełnie nie wyobrażałam sobie mojego malucha "na kozetce" - śmieje się. -
Okazało się to jednak bardzo pomocne - dowiedziałam się, czego mam się spodziewać w związku z etapami rozwoju synka, a na spotkaniach pani psycholog rozwiewała wszelkie moje wątpliwości i pomagała rozwiązać problemy. Dobrze jest znać pewne zarysy związane z fazami rozwoju dziecka. Tego dowiemy się np. z lektury poradników i książek. Natomiast najczęściej
nie znajdziemy tam konkretnego rozwiązania problemu lub sytuacji, która nas spotkała, ponieważ każde dziecko jest inne i trzeba do niego podejść w sposób bardzo indywidualny. Kiedy więc zauważymy, że nasze dziecko zachowuje się inaczej niż zwykle i ta zmiana nie jest chwilowa, warto zgłosić się po pomoc do specjalisty.
W jakich sytuacjach szukać pomocy? -
Mogą to być problemy szkolne, np. dysleksja, słaba koncentracja uwagi czy brak motywacji do nauki, ale też problemy dziecka w kontaktach społecznych lub problemy wychowawcze, takie jak agresja, wybuchy złości - wyjaśnia
Magdalena Giers, psycholog z
Centrum Teraz. -
Czasami zdarza się, że nie wychwycimy zmian w zachowaniu dziecka, bo np. w domu jest niezwykle spokojne, a konflikt z nauczycielem widoczny jest tylko w szkole. Wtedy dostaniemy sygnał od szkolnego pedagoga lub psychologa, że jest problem i powinniśmy zacząć nad nim pracować.Oprócz
psychologa dziecięcego możemy się też zwrócić o pomoc do
psychoterapeuty z doświadczeniem w pracy z dziećmi i młodzieżą. Czym się różni psycholog od psychoterapeuty? Psychoterapeuta musi mieć wykształcenie wyższe, ale nie musi być absolwentem studiów psychologicznych. Stosuje również konkretną metodę, można więc wybrać taką, która sprawia, że my i dziecko czujemy się najbardziej komfortowo. -
Często psycholog jest osobą pierwszego kontaktu - wyjaśnia bardziej szczegółowo Katarzyna
Janasiewicz-Nowak, psychoterapeutka ze
Stowarzyszenia Zielona Myśl. -
Łatwiej też do niego trafić, ponieważ często pełni dyżury lub pracuje na stałe w przedszkolu lub szkole. Jeśli okaże się, że jego interwencja nie wystarcza, bo problem jest zbyt złożony, może skierować rodziców do psychoterapeuty. Decyzję o wyborze terapeuty podejmują rodzice najczęściej polegając na poleceniu znajomych. Pomocny również bywa internet.Wizyta u psychoterapeuty to
jedna lub kilka wstępnych konsultacji, podczas których poznaje on pacjenta i problem, z jakim do niego trafił.
Pierwsze spotkania służą temu, by móc rozpoznać podstawowe źródła kłopotów pacjenta. Ważne jest, by w trakcie konsultacji terapeuta opisał swoje rozumienie pojawiających się u dziecka problemów, w konsekwencji proponując psychoterapię, jeśli uzna, że może być pomocna. A z czym borykają się rodzice trafiający do gabinetu Katarzyny Janasiewicz-Nowak? -
Ze względu na to, że prowadzę konsultację również dla mieszkańców Gdyni w ramach projektu "Początek w Rodzinie" w Szpitalu Morskim, najczęściej zgłaszają się rodzice noworodków. Pomocy szukają także matki i ojcowie dzieci jeszcze nienarodzonych - opowiada Janasiewicz-Nowak. -
Pracuję również z dziećmi i młodzieżą, przekrój problemów jest bardzo duży. Spotykam się z mamami, które mają problemy z karmieniem, budowaniem więzi czy emocjami związanymi np. z szybkim powrotem do pracy, rodzinami w trakcie dużych zmian (jak pojawienie się rodzeństwa), trafiają do mnie też dzieci przechodzące przez rozwód rodziców - dodaje.
Przy młodszych dzieciach pomoc specjalisty dotyczy również takich - banalnych, jak by się wydawało, spraw, jak pożegnanie ze smoczkiem lub "odpieluchowanie". Nie wszystkie dzieci przechodzą przez te etapy gładko. Na naszym
forum rodzina i dziecko wiele mam pyta, co ma zrobić w takiej czy innej sytuacji. O ile doświadczenie innych jest często pomocne, w sytuacjach poważnych problemów wychowawczych czy rozwojowych
powinniśmy raczej zwrócić się po pomoc do specjalisty. Z porady psychologa dziecięcego można skorzystać w większości szkół i przedszkoli, w każdej
poradni psychologiczno-pedagogicznej, poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży, szpitalnych oddziałach dziecięcych, a także w
prywatnych gabinetach psychologicznych.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
