Prawidłowy sposób odżywiania przedszkolaków i dzieci które chodzą do pierwszych klas szkoły podstawowej nie różni się od zdrowej diety dorosłych. O komponowaniu prawidłowego menu oraz o tym, jak sobie radzić z niejadkiem opowiada
Weronika Górska z Poradni Dietetycznej Smak Zdrowia w Gdyni. -
Podstawowym źródłem energii u młodszych dzieci szkolnych powinny być węglowodany złożone, czyli: chleb razowy, graham, kasze: gryczana, jęczmienna i jaglana, razowy makaron, brązowy ryż - mówi Weronika Górska. -
Codziennie potrzebna jest też odpowiednia porcja pełnowartościowego białka. Może to być kawałek drobiowego mięsa, ryba - podawana dwa razy w tygodniu, potrawy z jaj lub roślin strączkowych. Dla zapewnienia prawidłowego wzrostu kości zwracamy uwagę na odpowiednią ilość produktów bogatych w wapń.
Dzieci do 5 roku życia powinny pić pełne mleko, starszym wystarczy 2 procentowe. Jeżeli pociecha nie lubi mleka można je zastąpić jogurtami i serem żółtym.
-
Spośród tłuszczy wybieramy dobre oleje roślinne: oliwę z oliwek, olej rzepakowy, a do potraw na zimno: (np. do surówki lub twarożku) dodajemy olej lniany tłoczony na zimno - mówi Weronika Górska. -
Kanapki smarujemy margaryną dobrej jakości, tzn. taką, która nie zawiera tłuszczy trans, ani konserwantów. Masło podajemy tylko dzieciom do lat 3. Świeże owoce i warzywa powinny być dodatkiem do każdego posiłku. Duży banan, jabłko czy szklanka malin może stanowić wartościowe drugie śniadanie lub podwieczorek. Poza sezonem śmiało korzystajmy z mrożonek warzywnych i owocowych pamiętając o tym, że produkt odmrożony musi być jak najszybciej spożyty i nie może być zamrożony ponownie.
Dzieci między 3. a 5. rokiem życia najczęściej grymaszą przy stole. Jest to jednak także okres, w którym poznają nowe smaki i nabierają
własnych upodobań kulinarnych. Warto zachęcać przedszkolaki do próbowania jak najbardziej różnorodnych produktów i potraw. Często jednak dopiero za trzecim czy nawet czwartym razem dziecku "zasmakuje" nowa potrawa, dlatego nie należy się zbyt szybko poddawać.
-
Problem prawdziwych niejadków oczywiście istnieje, ale każdy przypadek należałoby analizować osobno - opowiada Weronika Górska. -
Dopóki dziecko rośnie, nie ma niedowagi ani innych symptomów wskazujących na niedożywienie, to zamiast martwić się, że nie ma apetytu proszę przyjrzeć się rozkładowi dnia i przeanalizować skład posiłków. Można przez kilka dni notować wszystko co dziecko zjadło i wypiło, a następnie zgłosić się do dietetyka z prośbą o ocenę wartości odżywczej.
Czasem okazuje się, iż niejadki jednak dostarczają sobie odpowiednią ilość substancji odżywczych. Jeszcze częściej z takiej analizy wynika, że winą za brak apetytu w domu należy obarczyć
podjadanie między posiłkami. Pół biedy jeśli dziecko podjada owoce, warzywa czy orzechy i popija to sokiem. Niestety, zwykle wybiera chipsy, batony, lizaki i napóje gazowane i to może być powodem braku apetytu.
-
W skrajnym przypadku, kiedy dziecko wpada w histerię na widok jedzenia musimy się zastanowić czy przypadkiem nie wywieramy na nim zbyt dużej presji - radzi Weronika Górska. -
Straszenie kroplówką, groźby zakazu oglądani telewizji czy podniesiony głos ojca nie przyniosą długotrwałej poprawy. Mogą natomiast wyzwolić w dziecku zachowania histeryczne. Pamiętajmy, że zdrowe dziecko nie zagłodzi się. Bądźmy spokojni, ale konsekwentni. Jeśli np. syn nie zjadł obiadu to nie podawajmy mu za godzinę ciasta lub "czegokolwiek, aby tylko zjadł". Radzę poczekać do kolacji i wtedy podać pełnowartościowy, ale nie przeładowany posiłek, który zjemy wspólnie z dzieckiem w miłej atmosferze.
Bilansowanie diety u dzieci które jedzą mało polega na podawaniu bardziej
skoncentrowanego pożywienia, czyli mała porcja, ale dużo wartości odżywczych.
-
Aby uzyskać taki efekt możemy np. do kilku łyżek twarożku dodać łyżeczkę oleju lnianego - mówi Weronika Górska. -
Możemy też sporządzać koktajle owocowe z dodatkiem pełnego mleka w proszku i mielonych orzechów, a puree warzywne wymieszać z ugotowanym żółtkiem. Niejadkom nie podajemy słodyczy, dań typu fast food ani innych niezdrowych przekąsek. Należy zwrócić uwagę także na to, co dziecko pije w ciągu dnia. Słodzone napoje nie pomogą nabrać apetytu. Najlepiej od małego przyzwyczajać dziecko do picia wody mineralnej. Soki owocowe bez dodatku cukru są dobrym uzupełnieniem diety w witaminy i składniki mineralne, ale nie podajemy ich więcej niż 2 szklanki dziennie.
Jeżeli dziecko nie lubi konkretnego warzywa czy gatunku mięsa, nie należy go zmuszać do jedzenia. Gorzej jeśli odmawia całej grupy pokarmowej np. mięsa lub warzyw.
-
W takim przypadku, zamiast mięsa można częściej podawać ryby oraz potrawy z jaj, soczewicy, soi i fasoli - wylicza Weronika Górska. -
Dobrym źródłem pełnowartościowego białka jest np. zupa z soczewicy z grzankami z razowego chleba albo fasolka w sosie pomidorowym podana z kaszą jęczmienną. Mała ilość warzyw w diecie może być zrekompensowana przez owoce. Nie należy rezygnować z proponowania nowych potraw np. z warzyw, gdyż upodobania dzieci zmieniają się nieustannie.
W dzieciństwie największy wpływ na
kształtowanie prawidłowych nawyków i upodobań żywieniowych ma rodzina. W wypracowaniu odpowiedniej postawy ogromnie pomocne jest
celebrowanie wspólnych posiłków oraz przyjazna rozmowa na temat tego co i dlaczego powinniśmy jeść. Później może być już trudniej uczyć dzieci zdrowego jedzenia, gdyż dzieci szkolne są już pod wpływem grupy rówieśniczej, reklam i programów telewizyjnych.
-
Dziecko uczy się obserwując dorosłych - mówi Weronika Górska. -
Rodzice, którzy eksperymentują w kuchni zachwycając się głośno nową potrawą, mają szanse wzbudzić ciekawość dziecka. Nawet jeśli "dorosły smak" potrawy nie spodoba się malcowi, nabędzie nawyk odkrywania nowych smaków. Wspólne gotowanie, próbowanie i rozmowa na temat jedzenia rozwija dziecko i sprzyja zacieśnianiu rodzinnych więzi.
opr. Magdalena Oleszko - Włostowska
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy