Jeszcze kilkanaście lat temu nikogo nie dziwił i nie mierził widok hasających nago po plaży dzieci. Teraz to nie do pomyślenia, a takie przypadki uważane są za nieprzyzwoite, niehigieniczne i nierespektujące cudzej prywatności i poczucia estetyki. Większość rodziców przekonuje, że ich dzieci zawsze mają kąpielówki lub pampersy, niektórzy jednak uważają, że jest granica wstydu i w przypadku nagich 2-, 3-latków nie widzą problemu więc dają im "swobodę". Zapytaliśmy mieszkańców Trójmiasta czy wolą styl rajski czy miejski?
zdecydowanie tak, ze względów higienicznych i bezpieczeństwa, ale też dla komfortu innych osób na plaży
68%
do 3-4 roku życia nie muszą mieć
12%
to indywidualna sprawa rodziców/opiekunów dziecka
20%
Nagość dzieci na plażach od lat wzbudza wiele dyskusji, przez lata też znacząco zmieniła się plażowa etykieta. Widok małych golasów nie tylko nie jest powszechny, ale i niepożądany.
Zdecydowana większość trójmiejskich rodziców zapytanych przez nas deklarowała, że osłania miejsca intymne dzieci kąpielówkami lub przynajmniej pampersami. Nie tylko ze względu na komfort innych plażowiczów, ale też przez wzgląd na bezpieczeństwo maluchów.
- Oczywiście, że moje dziecko jest w kostiumie. I nie chodzi tu o komfort ludzi na plaży, że muszą patrzeć na gołą pupę, tylko o komfort mojego dziecka. W dobie aparatów w każdym telefonie i w dobie internetu lepiej mieć się na baczności. Kolejna sprawa to jaki kostium, co w przypadku dziewczynek wcale nie jest takie proste. Kiedyś wydawało mi się, że strój dwuczęściowy dla małej, kilkuletniej dziewczynki to przesada, że to "widzimisię" mamusiek. Do czasu jak sama zostałam mamą takiej małej dziewczynki. Ja najchętniej założyłabym jej po prostu kąpielówki. Za to ta mała kobieta chce wyglądać jak inne panie na plaży, chce być jak... mama. I wybrałyśmy kostiumik dwuczęściowy - mówi Wioletta, mama ośmiolatki.
Ze względów bezpieczeństwa...
Rodzice podkreślają, że ważna jest higiena i profilaktyka zdrowia dziecka, szczególnie zmniejszanie ryzyka oparzeń słonecznych czy infekcji miejsc intymnych, ale to tylko jedna strona problemu. Większość z nich obawia się po prostu zagrożenia ze strony osób cierpiących na dewiacje seksualne.
- Mój 5-latek śmiga tylko w luźnych kąpielówkach. Na golasa w życiu aby nie podniecać pedofili których nie brakuje, no i względy higieniczne bo dzieci mogą sobie intymne miejsca podrażnić od piasku czy załapać bakterie - mówi Ola.- Tylko bokserki albo majteczki, nigdy nago. Ze wglądu na higienę, ale też pedofili, nigdy nie wiesz, kto jest obok - dodaje Aneta.Jak mówią, nie chcą by ich dzieci stały się ofiarą "podglądacza z aparatem zza wydmy", a ich zdjęcia trafiły do internetu.
Nagie maluchy to również dyskomfort dla innych plażowiczów. Ci przekonują, że choć rodzice mogą być przyzwyczajeni do widoku nagiego dziecka, to osoby na plaży niekoniecznie mają swoje dzieci i widok radośnie podskakującego razem z dzieckiem siusiaka może być dla nich krępujący.
- Dziecko powinno mieć strój plażowy jak każdy cywilizowany człowiek, a dzieci w wieku 3-4 lat nago biegające po plaży to już zgroza. Nie każdy ma ochotę oglądania cudzych genitaliów - przekonuje Monika.Czasem jednak według niektórych osób można sobie pozwolić na odrobinę swobody.
- Nie mam nic przeciwko małym golasom ani dzieciom w majtasach bo rodzice zapomnieli stroju kąpielowego, mój syn zawsze miał jakieś kąpielówki ale gdy kąpiemy się spontanicznie to golizna w wieku do 2-3 lat rzadko, ale się zdarzała - opowiada Tomek.
Jaka jest granica wstydu?
Nagość dla małych dzieci to zupełnie naturalna sprawa, jednak już w wieku 5-7 lat poznają one własną fizyczność, pojawia się wstyd, onieśmielenie. Zadaniem rodziców jest wytłumaczyć dziecku co wolno, a czego nie wypada robić publicznie, jakie mogą być tego konsekwencje.
- Nie rozumiem rodziców, którzy puszczają dzieci na plaże na golasa - przede wszystkim ze względów cielesności, budowania u dziecka poczucia intymności. Jak można jednocześnie uczyć dziecko, że intymność jest ważna i nie może być dostępna dla wszystkich, a z drugiej strony puszczać nago na plażę wystawiając na publiczny widok wielu osób. To tak jak z uczeniem, że nie przechodzi się na czerwonym świetle i nie na pasach, a potem bieganie z dzieckiem na skróty przez ulicę - dodaje Joanna.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy