Podtytuł artykułu mógłby brzmieć: Jak przechytrzyć dziecko, nie dać się zamęczyć i wspólnie cieszyć wakacjami. Podobno można tego dokonać. Trzeba tylko chcieć i przygotować się do takiego odpoczynku. Zaczynajmy więc... Niektórzy rodzice unikają dalszych podróży, uważając, że dziecko nie usiedzi tyle czasu w samochodzie, czy pociągu. A wystarczy zadbać o odpowiednie zabawy. Doskonale sprawdzają się wszelkie
wyliczanki, piosenki, wierszyki. Służą gimnastyce umysłu, poprawiają pamięć, kojarzenie, no i bawią. Rozwijają fantazję, pomysłowość, płynność myślenia. Kiedy repertuar się kończy, możemy
wymieniać znane imiona (koleżanek, kolegów, cioć itd.) czy postaci z bajek. Starsze dzieci chętnie wymyślają
dalsze losy ulubionych bohaterów. Gdyby rodzice zapamiętali je, a później spisali, wydrukowali i zrobili książkę, sprawiliby dziecku niezapomniany prezent.
Dzieci, zwłaszcza te w wieku przedszkolnym, szybko się nudzą, potrzebują zmian choćby jakiegoś elementu zabawy. Można zaproponować im:
"Zgadnij, co to za przedmiot". Przed podróżą szykujemy woreczek z cienkiego, nieprześwitującego materiału i chowamy w nim różne małe przedmioty, na przykład z podręcznego bagażu, a dziecko odgaduje, co to za przedmiot. Można też przed wyjazdem uszykować na kartce obrazki różnych produktów spożywczych (odpowiednio pokolorowane, wycięte): chleb, wędlina, ser, dżem, pomidor, sałata itp. Dziecko podróżując będzie nam
szykowało posiłki - układało kanapkę, obiad i uczyło się jednocześnie, co warto jeść, co odżywcze, co nam dają poszczególne składniki.
Na wczasach, kiedy pogoda jest mało plażowa, proponujemy na bardzo dużej kartce, położyć dziecko,
odrysować jego kontury i później wspólnie dorysowywać części ciała, ubioru. Nad wodą możemy się bawić w
"zatopiony - ocalony". Kładziemy różne rzecz na wodzie i patrzymy: co tonie, co się utrzymuje na powierzchni, co płynie i dlaczego. Doskonałym miejscem do odpoczynku i zabaw edukacyjnych są spacery po lesie. Pokazujmy sobie nawzajem, co zauważyliśmy: mrówki, motyle, grzyby, uczmy się
rozpoznawać odgłosy zwierząt i naśladować je. Dzieci zazwyczaj lubią też zabawę w
poszukiwaczy skarbów - rodzice chowają w lesie niespodziankę, a później udzielając wskazówek pozwalają szukać ją dziecku.
A co z najmłodszymi? Dla najmłodszych wystarczy zabrać parę grzechotek, zresztą w nowym otoczeniu będę zainteresowane po prosto rozglądaniem się. Nieco starsze bardzo lubią zabawy w
"pokazywanie-naśladowanie" na przykład do wierszyka:
"Pokażcie, jak się kotek myje"
Buzię, szyję, włosy, nosy,brzuszki, nóżki (mówimy i pokazujemy, a dzieci naśladują za nami)
By dzieci się myły (groziły paluszkiem)
i jak kotek czyste były (pokazują czyste rączki).Najważniejsze, by pamiętać, że zabawa nie może być dla dzieci ani za trudna, ani za łatwa. Łatwa - nie pobudzi ich do aktywności, trudna - zbyt szybko zniechęci.
Pamiętajmy, żeby bawić się z dzieckiem, a nie za nie. Nie wolno ingerować w twórczość dziecka. Najważniejszy jest proces powstawania obrazka, opowieści czy rzeźby, a nie efekt końcowy, który w przypadku dzieci, nie powinien być krytykowany.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy