Co zrobić, gdy w ofertach wakacji dla dzieci można przebierać, jak w ulęgałkach, ale pociecha nie chce nigdzie jechać?
O tym, czy warto wpływać na dziecko, by zechciało wyjechać na wakacje, rozmawiamy z
Emilią Suszką - psychoterapeutką, trenerem rozwoju osobistego.Czasem mamy do czynienia z sytuacją, gdy dziecko nie chce jechać na kolonie czy obóz, nie chce też uczestniczyć w półkoloniach. Czy warto w takiej sytuacji przekonywać je do wyjazdu?Zupełnie naturalne jest, że dłuższe rozstanie z rodzicami, zwłaszcza to pierwsze, budzi w dziecku obawy czy nawet lęk. Z drugiej strony dziecko zazwyczaj ma też pragnienie skosztowania samodzielności, spędzenia czasu w intensywnym kontakcie z rówieśnikami. Przeżywa więc sprzeczne uczucia, które można ująć zdaniem "chciałbym, ale się boję". Kiedy to "chciałbym" stanie się silniejsze niż "boję się", dziecko będzie gotowe do wyjazdu. Dzieci osiągają taką gotowość w różnym wieku, a mądre postępowanie rodziców może ułatwić osiągnięcie tej gotowości. Argumenty rodziców, dotyczące wyjazdu, powinny dotyczyć zarówno zmniejszania lęku przed rozstaniem, jak i rozbudzenia ciekawości i ambicji do osiągania samodzielności. Jednak koniecznie musimy uwzględnić prawo dziecka do odmowy wyjazdu. Jeśli dziecko nie jest jeszcze gotowe, nie należy niczego robić na siłę, tylko dlatego, że np. dzieci znajomych już dawno wyjeżdżają.
Kiedy dziecko może zostać samo w domu? Wakacje w domu - jak zorganizować czas dziecku?
Dziecko musi mieć pewność, że w razie kłopotów nie zostanie samo, że otrzyma od rodziców wsparcie i pomoc, pomimo tego, że są w innym miejscu. Dlatego ważne jest zapewnienie, że dziecko będzie mogło wrócić do domu, jeśli będzie tego bardzo potrzebować. Takie zapewnienie daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i wcale nie oznacza, że dziecko będzie chciało wracać z wyjazdu przy pierwszych trudnościach. Naturalne jest, że dziecko będzie w czasie wyjazdu tęsknić za domem i rodzicami. Warto spokojnie przygotować je na takie uczucia i obiecać kontakt telefoniczny, aby dziecko mogło poczuć, że rodzice są z nim choćby myślami. Dziecko może zabrać na wyjazd zdjęcie rodziców albo swoją ulubioną maskotkę. Dobrze jest tak zorganizować wyjazd, aby jechało razem dwoje lub więcej kolegów czy koleżanek. Kiedy uda nam się zmniejszyć lęk przed rozstaniem, trzeba wzmocnić w dziecku ciekawość, dotyczącą wyjazdu, opowiedzieć o atrakcjach, o tym, czego dziecko może się nauczyć i jak to mu się później przyda. Warto przypomnieć dziecku jakieś wcześniejsze sytuacje, kiedy podjęło trudne wyzwanie (np. odważyło się wskoczyć do basenu itp.) i odwołać się do związanych z tym wydarzeniem przyjemnych uczuć dumy i satysfakcji.
Jak postąpić, gdy dziecko prosi o zabranie go w trakcie kolonii?Koniecznie trzeba się dowiedzieć, co się z dzieckiem dzieje. W zasadzie są dwie możliwości: dziecko przeżywa tęsknotę za domem albo spotkało je coś przykrego. Jeśli prośba pojawia się w pierwszych dniach po wyjeździe, często jest spowodowana tęsknotą, warto wtedy wesprzeć dziecko, okazać mu zrozumienie i zagrać na zwłokę. Jest bardzo prawdopodobne, że gdy poczuje się bezpieczniej w nowym miejscu, zapomni o powrocie do domu. Jednak zawsze warto porozmawiać z wychowawcą, aby sprawdzić, czy nie dzieje się coś niedobrego. Zdarza się, że dziecko jest źle traktowane przez grupę albo przeżywa lęk przed niektórymi sytuacjami, np. boi się samo chodzić do toalety w odległym korytarzu.
Niestety, najczęściej nie dowiemy się tego ani od wychowawcy, ani od dziecka w rozmowie telefonicznej, gdyż często wstydzi się ono swojej słabości. Jeśli więc dziecko nalega na zabranie go do domu, trzeba pojechać na miejsce i sprawdzić, jakie są tego przyczyny, porozmawiać z dzieckiem szczerze na osobności. Jeśli dziecko ma lęki, którym możemy zaradzić, może podjąć próbę dalszego pozostania na wyjeździe, jednak jeśli się ona nie powiedzie albo mamy podejrzenia, że nasze dziecko stało się "kozłem ofiarnym" w grupie, trzeba je po prostu zabrać do domu. Jeśli pierwszy wyjazd dziecka będzie nieudany, związany z przykrymi wspomnieniami, bardzo trudno nam będzie namówić je do samodzielnych wyjazdów w następnych latach.
Czytaj też:
Lista rzeczy na kolonię nad morzem - co wziąć na kolonię?
A co zrobić w sytuacji odwrotnej, gdy to dziecko chce wyjechać na kolonie, a my nie jesteśmy przekonani, czy sobie bez nas poradzi?Najważniejsze pytanie w takiej sytuacji brzmi: "kto nie jest gotowy do samodzielnego wyjazdu dziecka: ono samo czy rodzice". Jeśli przeżywamy tego typu obawy, niezwykle trudno nam będzie odpowiedzieć na to pytanie obiektywnie. Warto wtedy porozmawiać z wychowawcą dziecka, żeby uzyskać nieco bardziej niezależny pogląd na zaradność swojej pociechy.
Zazwyczaj, gdy rodzice nie chcą wypuścić dziecka spod swoich skrzydeł, ono także nie jest gotowe do wyjazdu, bo odczuwa lęk rodziców i samo nabiera obaw. Jeśli dziecko chce samodzielnie wyjechać na wakacje i mamy informacje z różnych źródeł, świadczące o jego zaradności, to warto uporać się ze swoim lękiem i wysłać dziecko na kolonie czy obóz, jednak zachowując częsty kontakt z dzieckiem i jego opiekunami, choćby dla własnego spokoju. Ale jeśli mamy podejrzenia, że nasze dziecko nie poradzi sobie na wyjeździe i potwierdzają to inne osoby, znające dziecko, to lepiej nie ryzykować - może rzeczywiście mamy rację, a nasze obawy nie wynikają z nadopiekuńczości, lecz ze znajomości własnego dziecka.
Rozmawiała:
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy