Ciąża z zaskoczenia czy może zaplanowana i poprzedzona badaniami lekarskimi? Pozostawienie przypadkowi tak ważnej sprawy, jaką jest decyzja o posiadaniu potomka, może okazać się ryzykowne.
nie, uznaliśmy, że już czas i tyle
32%
zaczęłam się przygotowywać dopiero po zajściu w ciążę
12%
tak, dużo o tym czytałam
25%
tak, musiałam sporo zmienić w swoim życiu
13%
Zanim podejmiemy decyzję i rozpoczniemy starania o dziecko, warto porozmawiać z lekarzem ginekologiem i dowiedzieć się, w jaki sposób przygotować się do ciąży. Na wątpliwości naszej czytelniczki i przyszłej mamy, która pragnie upewnić się, czy nie ma przeciwwskazań zdrowotnych do zajścia w ciążę, odpowie
Robert Nitkowski - specjalista położnictwa i ginekologii.
Mam na imię Agnieszka, mam 29 lat. Wraz z mężem podjęłam decyzję o rozpoczęciu starań o potomka. Myślałam, że aby przygotować się do ciąży, wystarczy odpowiednio wcześniej odstawić tabletki antykoncepcyjne, które zażywam z przerwami od 7 lat. Okazuje się, że konieczne są też rozmaite badania i szczepienia. Chciałabym się upewnić, czy konieczne jest szczepienie przeciwko WZW typu B, różyczce, ospie i HPV? Ile należy odczekać po tych szczepieniach, aby nie zaszkodzić ciąży? Ponadto słyszałam, że należy też wykonać badania związane z toksoplazmozą i cytomegalią. Czy jeszcze jakieś badania są konieczne?Zagadnienie przygotowania do ciąży jest rozległe i zajmuje w podręcznikach położnictwa całe rozdziały. My jednak nie mamy możliwości potraktować go na tyle obszernie, zatem siłą rzeczy przyjrzymy mu się nieco skrótowo. Przygotowanie do ciąży kształtuje się inaczej u różnych pacjentek. Istotny jest wywiad położniczy (ilość przebytych ciąż, ich ewentualne powikłania, sposób rozwiązania, urodzenie dziecka z wadą wrodzoną etc.), sytuacja socjoekonomiczna pacjentki, jej wiek, stosowanie używek oraz wywiad ogólnolekarski.
Pacjentki, które przechorowały tzw. choroby wieku dziecięcego (ospa, świnka, różyczka) nie wymagają dodatkowych szczepień. Jeśli pacjentka nie wie lub nie jest w stanie dowiedzieć się, czy chorowała na w/w choroby (najczęściej tego rodzaju wiedzę posiadają matki ciężarnych), istnieje możliwość wykonania badań serologicznych (przeciwciała), których wynik interpretuje lekarz i ocenia, czy szczepienie jest wskazane, czy też nie.
Generalnie szczepienia tego rodzaju nie są obligatoryjne, a jedynie zalecane. Zwłaszcza szczepienie p/różyczce, od którego muszą minąć 3 miesiące, aby móc zacząć starać się o dziecko. W okresie krótszym istnieje możliwość szkodliwego działania szczepionki na zarodek ze względu na obecność żywych szczepów wirusa różyczki wykorzystanych w szczepionce.
Podobnie sytuacja wygląda ze szczepieniami przeciwko ospie wietrznej, śwince i odrze. Są to tzw. szczepionki żywe i nie można stosować ich w ciąży. Również od momentu szczepienia do poczęcia muszą minąć co najmniej 3 miesiące. Szczepionki przeciwko zapaleniu wątroby typu A lub B czy grypie są bezpieczne i można zastosować je w trakcie ciąży (o ile zaistnieje taka konieczność). Tym bardziej można stosować je przed ciążą i można zaraz po szczepieniu starać się o dziecko.
Celem stosowania szczepionki przeciw wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) jest profilaktyka pierwotna infekcji tym wirusem i w konsekwencji uniknięcie powstania zmian przednowotworowych i raka szyjki macicy. Nie jest to szczepionka zalecana w okresie przedkoncepcyjnym, a ciąża jest przeciwwskazaniem do jej podania. Jeśli jednak pacjentka była nią zaszczepiona tuż przed poczęciem lub przypadkowo na początku ciąży, nie powinno mieć to wpływu na jej przebieg. Nie stwierdzono także jej negatywnego działania na zarodek czy płód.
Na początku ciąży należy wykonać badania w kierunku toksoplazmozy i cytomegalii. Infekcja w fazie ostrej występująca w trakcie ciąży jest groźna dla zarodka i płodu. Istnieje więc ryzyko, że jeśli wykonamy te badania przed ciążą, a nie powtórzymy ich na jej początku - przegapimy tę infekcję. Oczywiście wykonanie tych badań przed ciążą niczemu nie szkodzi, a pozwoli zdiagnozować pacjentki, które już te infekcje przechorowały.
W dobrze pojętym interesie zdrowotnym pacjentki jest wykonywanie raz na rok badania cytologicznego, badania palpacyjnego piersi, a ideałem byłoby także badanie usg sondą dopochwową. Istotną kwestią jest także leczenie stanów zapalnych organizmu, do których najczęściej należą zmiany zapalne zębów czy pochwy . Wydaje się oczywiste, że w okresie okołokoncepcyjnym oraz w ciąży nie należy pić alkoholu, palić papierosów czy stosować narkotyków.
Bardzo istotną kwestią jest profilaktyka wad rozwojowych układu nerwowego dziecka. W jej ramach niezbędne jest przyjmowanie przynajmniej miesiąc przed planowaną ciążą oraz w trakcie jej trwania kwasu foliowego w dawce 0,4 mg / dzień. Z reguły zalecam także przyjmowanie ciężarnym pacjentkom preparatów witaminowych przeznaczonych dla kobiet w ciąży.
Wspomniałem na wstępie, że istotnym elementem jest wywiad ogólnolekarski - przede wszystkim, czy pacjentka nie choruje na różnego rodzaju choroby przewlekłe. Do najczęściej spotykanych należą cukrzyca, nadciśnienie, otyłość, choroby nerek, choroby układu krążenia, zaburzenia w funkcjonowaniu tarczycy i inne. Przygotowanie takich pacjentek do ciąży, jak i samo jej prowadzenie, musi przebiegać w ścisłej współpracy lekarza ginekologa oraz najczęściej lekarza internisty. Istnieją także takie choroby (np. poważne wady serca, choroby nerek z zaawansowaną niewydolnością nerek), przy których chora nie powinna w ogóle zachodzić w ciążę, gdyż ciąża i poród może stanowić zagrożenie dla jej zdrowia czy nawet życia.
Więcej informacji o trójmiejskich gabinetach ginekologicznych znajdziecie w katalogu firm.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy