Kto nie miał do czynienia z niejadkiem, ten nie wie ile cierpliwości muszą posiadać rodzice, aby przetrwać ten trudny czas.
2011-07-28 15:01
to,ze dziecko jest niejadkiem to tylko wasza wina,niczyja więcej: brak zasad żywienia, brak konsekwencji w wychowywaniu, ustępowanie na każdym kroku dla świętego spokoju, no i pójście na łatwiznę (nie chce się smacznie gotować, lepiej kupować gotowce); a potem narzekacie,że ma cie niejadka
2011-07-28 16:07
GUZIK PRAWDA, żeby gorzej nie powiedzieć.Mam cudownego syna 5-cio latka.Ułożony, grzeczny, znający zasady dobrego zachowania i wszystkie inne. Nigdy nie robił afer, nie ma sytuacji, w których musiałabym mu ustępować- o wszystkim spokojnie rozmawiamy, zawieramy umowy itp.itd. Ja tylko gotuję, nie kupuję żadnych półproduktów, sprawdzam etykiety.Tylko zdrowo i domowo.I co? I nic. Kombinuję jak się da, co się da. Je o wiele więcej, niż piszące tu o swoich dzieciach mamy, ale z warzywami i owocami jest na bakier. W buty sobie wsadź takie wyssane z palca mądrości.A co powiesz na te rozwrzeszczane hordy wszystkożerców? Jaką tu masz teorię? O dzieciakach latających samopas, hodowanych, a nie wychowywanych, które jedzą absolutnie wszystko bez mrugnięcia okiem?
2011-07-29 21:58
to pedagogiczne bzdury !
2011-07-28 17:58
Matko wszystkojadka-nie pisz głupot,jak stary moher.Mam dwoje wnuków od tych samych rodziców i każde jest inne.
2011-07-29 09:37
i co mam czuć się gorszą matką? pomyśl ile chemii jest w tym co kupujesz w sklepach i to niby takie zdrowe i smaczne? śmieszna jesteś..
2011-08-08 23:39
jesli chodzi o brak zasad żywienia i konsekwencji w wychowaniu, dodałabym jeszcze brak regularności w rozkładzie dnia i posiłkach oraz chyba nadmiar czasu przy pierwszym dziecku. Nie zgodzę się z gotowcami bo akurat one mają tyle ulepszaczy smaku że ho, ho. Ja jestem mamą bliźniaków. Od początku karmiłam ich w tym samym czasie w regularnych odstepach czasu (choć teaz jest modne karmienie na żądanie). Gdy zaczynałam wprowadzać inne pokarmy starałam się by od początku były jak najbardziej urozmaicone, żeby chłopcy poznali różne smaki ( nie słodyczy czekolady lecz warzywa owoce rózne mięsa, piją tylko H2O). Natomiast nawet nie zastanawiałam się co który lubi bardziej- zawsze dostawali to samo (czasami któryś jadł po prostu trochę dłużej). Nie podstawiam czegoś innego jesli chłopcy kręcą nosem. Zawsze jemy przy stole a nie w biegu bez zabawiania, telewizora itp. Kiedy jeszcze ja ich karmiłam narzucałam pewne tempo (oczywiście rozsądne)- gdy jedzenie trwało zbyt długo chłopcy byli zmęczeni samym siedzeniem przy stole i nie chcieli jeść a po godzinie byli marudni i znowu głodni(a u mnie nie ma podjadania między posiłkami). Zeby zdążyć z całym planem dnia, a nie miałam nikogo do pomocy (spacerami, wyjadami do lekarzy i na rehabilitacje itp), musiał być narzucony pewien rygor. Teraz jestem wdzięczna losowi że miałam 2 dzieci na raz. Chłopcy jedzą chętnie wszystko; idą grzecznie spać- mówimy im dobranoc, całujemy i wychodzimy z pokoju ( bez lulania płakania itp ); w sklepach nie ma płaczu że czegoś chcą bo nigdy nie było takiej sytuacji, że od razu w sklepie coś dostali ( dotyczy to zarowno zabawki jak i lizaka) ale zazwyczaj był to dobry pomysł na nagrodę na którą jakoś trzeba "zapracować". Nadmiar obowiązków spowodował, że musiałam być konsekwentna i nie mogłam się specjalnie rozczulac i to było to. Pozdrawiam
2011-07-28 15:25
przegłodzić tydzień tylko wodę dawać i wszytko będzie żarło
2011-07-28 16:19
Dajcie dzieciakom spokój. Jak nie chcą, to niech nie jedzą. Również byłam niejadkiem, rodzice wpychali we mnie jedzenie. I co z tego mam. Mam 33 lata, od 10 roku życia zaczęłam tyć, a od 16 ciągle jestem na diecie i nigdy nie mogę zejść jak do 75 kilo.Tak więc drodzy rodzice jeśli troszczycie się o przyszłe zdrowie swoich pociechBŁAGAM NIE WPYCHAJCIE IM JEDZENIA NA SIŁĘ.Marta
2011-07-28 17:43
Jak nie chce, niech nie je. Jeśli lubi naleśniki - niech je aż zbrzydnie. Jeśli zupę pomidorową - zupę aż bokiem wyjdzie. Nie chce śniadania, to nie - aż do obiadu. Nie chce zupy na pierwsze - w nosie, niech nie je. Nie chce mięsa na drugie? - to niech zje tylko warzywa. Nie je warzyw - niech je tylko mięso. Ot i tyle. No i pamiętajcie, dziecko ma żołądek wielkości swojej piąstki. Nie potrzebuje fury ziemniaków, drugiej fury surówki czy wielkiego kotleta. Mój trzylatek swój obiad zawiera w talerzyku deserowym do ciasta i bywa, że i z niego nie wszystko znika. Rośnie zdrowo, ma mnóstwo energii (czasem się śmieję, że aż za dużo), wyniki badań w normie i przede wszystkim pora posiłku nie jest dla niego koszmarem. Był czas, że non stop chciał zupę ogórkową. To dostał. Nie jadł mięsa w żadnej postaci, teraz je aż mu się uszy trzęsą. No i zauważyłam jedną rzecz, im mniej czasu spędza się w kuchni na kombinowanie, tym mniejsza frustracja jak dziecko nie zje. I dla Was i dla dziecka. Po prostu trzeba wyluzować i już.Pozdrawiam, Pozytywnie :)
2011-07-28 21:03
pozdrawiam:)
2011-07-31 09:45
Dziękuję :)
2011-07-29 09:40
moja córka jak chce jeść to "kwęka jak gąska" :) jak nie chce to odpycha łyżeczkę. I co mam jej na siłę wciskać bo ja zjadłabym więcej??? Nie! dziecko samo wie na co ma ochotę i jak widzę ma pewne etapy na jedzonko, które jej smakuje.
2011-07-29 07:41
dziecko ma standartową gamę produktów które lubi /chlebek z masełkiem, zupki wybrane,miąsko gotowane, z owoców ew.jabłko,banan, ogórki kiszone, słodycze tez nie koniecznie, nie wszystko/ i ponad to nic nie chce bo nie lubinie zje wielu podstawowych produktów: ryb, sera żółtego, jajek,pomidora, a o śmierdzących kalafiorach, kapustach czy brokułach mogę wogóle zapomniećnajgorzej jest na wyjeździe - smak zupy lub mięsa jest inny niż w domu to już odpada i nie ruszy ni grama, nawet ulubione danonki miały za granicą inny smak i nie dało się wcisnąći co robić? odpuścić czy zmuszać, wciąż się głowięz drugiej strony jak pomyślę o rodzeństwie które za młodu wrzucało za meble jedzenie, gdy mama zmuszała do jedzenia a w wieku dojrzewania tak się rozkręciło że je obecnie wszystko i dużo to po cichu sobie myślę, że może z czasem wyrośnie?gorzej jak wpłynie to na rozwój tego młodego ciałka
2011-07-29 07:53
ciesz się kobieto, ze masz wszystkojadka - jakby twoje dziecko przeszło tyle ciężkich chorób co moje i antybiotykoterapi /czego oczywiście nie życzę/ to prędzej czy później zabiło by mu to apetyt. Brak apetytu jest często również tego efektem i żadne nawet chemiczne preparaty tego już nie naprawią - a jeśli to potrzeba na to czasu. I nie da się podsumować że to rodzice ustępują dzieciom i brak im konsekwejcji - tego akurat mi nie braknie, wręcz mam w nadmiarze - i brak zasad żywienia. Czasem po prostu się nie da, a efektem wmuszenia na siłę mogą być wymioty, wiec nie tędy droga. A wszystkim mamom niejadków życzę cierpliwości i siły w codziennych bataliach
2011-07-29 09:42
jak jest u dziadków potrafi nie jeść nawet 2 dni - ma tyle atrakcji, zajęć, zabaw, że zapomina o jedzeniu. Jak wraca do domu wszystko nadrabia - wtedy 4 parówki, 3 kawałki chleba, jajko itd. Czyli widać, że organizm musi odrobić straty energetyczne prędzej czy później..
2011-07-29 11:38
;)
2011-07-29 13:10
E tam, jak nie chce to niech nie ja. Jak przyjdzie głodne to zje wszystko bez grymaszenia.
2011-07-29 17:24
ot co
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy