Choć na ogół unikamy mijania się z prawdą, jest w roku taki czas, gdy większość z nas bierze czynny udział w wielkiej mistyfikacji. Wspinamy się na wyżyny kreatywności, uruchamiamy zasoby wyobraźni, a wszystko po to, by nasze dzieci jak najdłużej wierzyły w to, że prezenty pod choinką zostawia osobiście ich ulubiony święty: Święty Mikołaj.
nie, uważam, że i tak największy wpływ i autorytet ma środowisko rówieśników
3%
nie, ani jej nie wzmacniam, ani nie osłabiam, pozwalam, by dziecko wierzyło, jak długo będzie czuło taką potrzebę
22%
nie, nawet nie wiem, czy moje dziecko jeszcze wierzy
4%
tak, uważam, że im dłużej będzie wierzyć, tym dłużej święta Bożego Narodzenia będą dla niego magiczne
34%
tak, nie chcę oszukiwać dziecka, więc zna genezę tradycji obdarowywania się w święta
12%
tak, zamierzam uczestniczyć w tym "przedstawieniu" tak długo, jak długo dziecko będzie czekało na Świętego Mikołaja
25%
Dlaczego i dla kogo to robimy? Czy rzeczywiście chodzi wyłącznie o dzieci, czy może i nam, znającym przecież prawdę, przebywanie w krainie fantazji sprawia zbyt wielką przyjemność, by zrezygnować z niej w imię prawdy?
- Wydaje się, że wiara w Św. Mikołaja jest potrzebna wszystkim, zarówno dzieciom jak i dorosłym - uważa
Agnieszka Ślebioda, psycholog i psychoterapeuta z Kolektywu Terapeutycznego Dzieci i Młodzież z Gdyni. -
Można zaobserwować, ile wysiłku dorośli wkładają w to, by podtrzymać wiarę w tę piękną legendę oraz jak bardzo dzieci chcą wierzyć, że Święty Mikołaj naprawdę istnieje, mimo iż czasami podejrzewają, że to nieprawda. Czemu tak się dzieje? Prawdopodobnie dlatego, że zarówno dzieci, jak i dorośli mają w sobie ogromną potrzebę znalezienia się w sytuacji, kiedy wszystkie nasze pragnienia i marzenia są spełniane.Najmłodsze dzieci wierzą bezkrytycznie, że prezenty w bucie lub pod choinką są nagrodą za dobre zachowanie, nawet jeśli wiedzą, że to nagroda nieco "na wyrost". Starszym zdarza się powątpiewać: ich wiedza o świecie i życiu jest coraz większa, coraz lepiej analizują i wyciągają wnioski. A jednak i one często trzymają się wiary w Świętego Mikołaja tak kurczowo, że przymykają oczy na oczywiste dowody, świadczące o tym, że za cudownym pojawieniem się upominków stoi ktoś zupełnie inny...
- Mój dziewięcioletni syn Jaś na dwa dni przed Mikołajkami dostał prezent od swojego chrzestnego. Wujek opowiedział mu historyjkę o przypadkowo spotkanym Mikołaju, który boi się, że szóstego grudnia nie zdąży odwiedzić wszystkich dzieci, więc poprosił o pomoc w dostarczeniu przesyłki - opowiada
Kasia z Gdańska. -
Synek przyznał mi się, iż myśli, że wujek sam kupił ten prezent, a gdy już myślałam, że moje dziecko właśnie przestaje wierzyć w Mikołaja, dokończył myśl mówiąc, że przekona się o tym właśnie szóstego grudnia, bo jeśli dostanie jeszcze jakiś prezent, okaże się, że wujek kłamał, bo... Mikołaj znalazł jednak czas. Teraz śmieję się, że zamiast wiary w Świętego Mikołaja, umarła wiara w wujka.Czasem dziecko potrafi nas zaskoczyć: okazuje się, że gdy próbujemy wywabić pięciolatka z pokoju, chcąc niepostrzeżenie podrzucić podarki, on demaskuje nasze zamiary informacją, że koledzy w przedszkolu dawno powiedzieli mu, że to rodzice, a nie Mikołaj, kładą pod choinką prezenty; innym razem dojrzały ośmiolatek nie rozpoznaje w "wypożyczonym" Mikołaju sąsiada i przez wiele miesięcy przeżywa jeszcze wizytę "prawdziwego" Świętego... Zdarza się w takich sytuacjach, że rodzice stają przed dylematem, na ile ingerować w wyobrażenia dziecka.
- Kłamstwo nigdy nie jest dobre, ale nie każdą nieprawdę można nazwać kłamstwem. Przebywanie wraz z dzieckiem w świecie fantazji ma zupełnie inny charakter niż mówienie nieprawdy w innych okolicznościach - przyznaje psychoterapeutka
Anna Bal z Gabinetu Psychoterapii Gestalt z Gdańska. -
Dobrze, jeśli "nie przeszkadzamy" dziecku wyciągać własnych wniosków i pozwalamy mu samodzielnie myśleć.Proces dojrzewania do prawdy przebiega swoim tempem, o ile nie zainterweniuje ktoś "z zewnątrz". Nawet maluchom znającym od wczesnego dzieciństwa historię biskupa Myry, Mikołaja, od którego początek wzięła tradycja obdarowywania się w święta Bożego Narodzenia, wiedza nie przeszkadza wierzyć w nadprzyrodzoną moc Świętego, który sam lub z pomocą elfów od wielu wieków podrzuca do domów prezenty. A kiedy wyrastają już z tej wiary, podtrzymują ją w młodszym rodzeństwie, czasem nawet zamieniając się w pomocników Świętego Mikołaja.
W Świętego Mikołaja wierzy się łatwo i przyjemnie - bądź co bądź to jedyny święty, który z perspektywy dzieci istnieje wyłącznie po to, by spełniać ich marzenia.
- Również dla rodziców jest to okazja, by spełnić wszystkie życzenia dziecka, pomijając zwykłe ograniczenia, które narzuca rozsądek. Raz do roku możemy pozwolić sobie na obdarowywanie siebie i dziecka bezwarunkowo - podsumowuje Agnieszka Ślebioda.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy