Dawniej dzielenie pokoju z młodszym rodzeństwem było czymś normalnym. Dziś wiele dzieci nie wyobraża sobie takiego rozwiązania. Razem, czy osobno - jakie są wady i zalety posiadania przez dziecko własnego pokoju?
nie, chcieliśmy, by każde miało własny
36%
nie, pozabijałyby się, więc skoro mamy warunki ...
4%
tak, nie mieliśmy innej możliwości
38%
tak, choć to chwilowy stan
10%
tak, głównym powodem tej decyzji była chęć nauczenia ich m.in. kompromisu
12%
Dziś, jako rodzice, stajemy przed zupełnie innymi dylematami, niż dawniej nasi rodzice: czy dawać każdemu dziecku osobny pokój, czy może powinny one dzielić między sobą przestrzeń, by na bieżąco uczyć się życia w grupie.
Czy dzieci muszą mieć osobne pokoje?
- Razem czy osobno? Taką decyzję każda rodzina powinna podjąć indywidualnie, uwzględniając zarówno swoje preferencje, relacje między rodzeństwem, wiek i płeć dzieci, a także warunki lokalowe - mówi
Magdalena Giers, psycholog z Centrum Teraz w Gdańsku.
Choć najczęściej to właśnie od tych ostatnich zależy, czy w ogóle mamy tego rodzaju dylematy, dobro naszych pociech stanowi pierwszorzędny argument przy podejmowaniu ostatecznej decyzji. A ponieważ zwykle to starszy z rodzeństwa, do którego "dokwaterowuje się" młodszego brata czy siostrę, czuje się pokrzywdzony, warto zadbać, by taka zmiana nie odbywała się jego kosztem.
- Wymyśliliśmy sobie, by przeprowadzka młodszej córki do pokoju starszej siostry przypominała trochę sytuację, gdy przywieźliśmy małą ze szpitala. Wtedy miała dla siostry prezent powitalny i teraz też postawiliśmy na "wkupne" - zdradza swój sposób
Natalia, mama sześcioletniej Zosi i czteroletniej Amelki.
Wspólny pokój dla dzieci
Kreatywność rodziców nie zna granic, dlatego każda rodzina, która mierzyła się z podobnym wyzwaniem, musiała wypracować własną metodę.
- Nasi synowie zamieszkali w jednym pokoju dopiero, gdy młodszy przesypiał już spokojnie całe noce i nie wymagał stałej opieki - mówi 34-letni
Tomasz z Gdańska, tata 4- i 7-latka. -
Teraz chłopaki świetnie się dogadują, choć czasem też "biorą się za łby", szczególnie gdy trzeba posprzątać po zabawie. Ale bierzemy pod uwagę, że w przyszłości mogą chcieć mieć osobny pokój. Wtedy będziemy kombinować...Żyjemy w większych niż kiedyś mieszkaniach, ale wygospodarowanie osobnego pokoju dla dziecka, szczególnie jeżeli jest ich więcej niż dwoje, może okazać się trudnym zadaniem. Nadchodzi jednak taki moment, kiedy nawet, gdy nie jest to możliwe, powinniśmy postarać się zapewnić dzieciom choć skrawek przestrzeni na wyłączność.
- Obecność rówieśnika w tym samym pokoju może pozytywnie wpływać na rozwój młodszych dzieci. Wspólne zabawki uczą spędzania razem czasu. Nawet, gdy pojawiają się konflikty, taka sytuacja stwarza możliwość uczenia ich rozwiązywania - mówi
Agnieszka Dżaman, psycholog z Trójmiejskiej Przystani Psychologicznej. -
Gdy dzieci osiągną wiek szkolny niezwykle ważne jest, aby każde z nich miało wyznaczoną przestrzeń tylko dla siebie. Należy brać pod uwagę ich potrzebyW te potrzeby warto się wsłuchiwać, szczególnie wtedy, gdy dziecko ma nam do powiedzenia coś ważnego. Być może czasem wygodniej byłoby nie słuchać roszczeń, wobec których jesteśmy bezradni, ale dziecku łatwiej będzie zrozumieć naszą niemożność, gdy zostanie wysłuchane, niż pogodzić się z tym, że jego sprawy zostały przez najbliższych zlekceważone.
- Człowiek jest istotą społeczną, ale przede wszystkim kimś posiadającym indywidualne potrzeby, marzenia i pragnienia. Podobnie jest z dzieckiem, które w trakcie swego rozwoju zdobywa kolejne doświadczenia i uczy się rozróżniać siebie od innych po to, by finalnie osiągnąć dojrzałość - mówi
Anna Łojek, psycholog z Trójmiejskiej Przystani Psychologicznej. - Posiadanie własnego pokoju jest pierwszym krokiem na drodze do uzyskania autonomii. Własny pokój jest marzeniem prawie każdego dziecka, które musi dzielić go z rodzeństwem. Na pytanie dlaczego to marzenie jest takie istotne, dzieci zazwyczaj odpowiadają, że to ważne, by mieć dla siebie przestrzeń. Miejsce, w którym można w ciszy pomarzyć, pobawić się, odpocząć.
Nie zawsze możemy zapewnić dziecku własny pokój. Dlatego rozmowa na ten temat z młodym człowiekiem, który przecież ma świadomość warunków bytowych rodziny, może pomóc wypracować jakiś kompromis satysfakcjonujący dziecko.
Kiedy jednak nasze dzieci dzielą przestrzeń, powinniśmy zachować czujność, bo czasami to, co wydaje się nam świetną metodą wychowawczą, może okazać się regularną wojną.
- Umieszczenie dzieci we wspólnym pokoju niekoniecznie nauczy ich współodpowiedzialności i współdziałania. Czasami może być przyczyną sporów, kłótni i negatywnych emocji - zauważa Magdalena Giers. -
Do zbudowania silnej więzi między rodzeństwem i dobrej relacji nie wystarczy wspólna przestrzeń. Z drugiej strony "własny kąt" może stanowić ostoję spokoju i zaspokoić potrzebę prywatności, co jest szczególnie ważne dla dojrzewającej młodzieży.Tylko znając relacje panujące we własnym domu możemy ocenić, na ile posiadanie przez dzieci własnych pokojów jest pożądaną zmianą, a na ile kolejnym kaprysem dorastających buntowników. Każdy z nas potrzebuje czasem spokoju, czasu i miejsca, w którym nikt nie będzie mu przeszkadzał. Ale czy tym miejscem musi być pokój na wyłączność? Warto o tym spokojnie porozmawiać.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy