Nieustająca, rodzinna sielanka to specjalność telewizyjnych seriali. W prawdziwym, życiu budowanie relacji z dzieckiem bywa trudnym doświadczeniem okupionym ciężką pracą.
bardzo dobrze i tak jest do dziś
31%
to były trudne relacje
17%
wcale się nie układały
21%
W rozmowie z
Emilią Suszką, psychoterapeutką i trenerem rozwoju osobistego postaramy się przybliżyć naszym czytelnikom kolejne etapy rozwoju relacji pomiędzy dzieckiem, a tatą.
Jak postrzega tatę dziecko w wieku przedszkolnym? Jak silna wieź łączy dziecko i tatę w tym okresie, czy jest on dla dziecka autorytetem?- Po okresie silnej więzi z mamą, w wieku ok. 3 lat, tato staje się dla dziecka coraz ważniejszy. Jest to czas kiedy dziecko zadaje mnóstwo pytań, coraz bardziej interesuje się światem i tato jest osobą, która mu ten świat objaśnia. Dziecko podziwia ojca, uznaje go za autorytet. Dzięki temu ojciec łatwiej niż matka może nauczyć dziecko przestrzegania reguł i stawiać wymagania - oczywiście dopasowane do wieku dziecka. Tato pokaże jak ubrać buty i zakończy zabawę gdy trzeba jeść albo iść spać. To bardzo ważne, aby w wieku wczesno-przedszkolnym ojciec zbudował dobrą relację z dzieckiem, wykorzystując jego naturalną ciekawość świata i podziw dla swojej osoby, gdyż wkrótce nadejdą zmiany w emocjach dziecka. W wieku ok. 4 lat dziecko odkrywa, że dziewczynki i chłopcy różnią się od siebie, odtąd inaczej układają się relacje ojca z synem, a inaczej z córką.
Czy to wtedy dzieci "zakochują" się w swoich rodzicach? - Tak, syn "zakochuje" się w swojej mamusi, a córka w tatusiu, choć u dziewczynek okres ten przychodzi zazwyczaj nieco później niż u chłopców. Teraz rola ojca w relacji z synem bywa trudna. Chłopiec ciągle chce być przy mamie, mieć dla siebie całą jej uwagę, a do ojca podchodzi z dystansem, czasem nawet z obawą, choć bardzo go kocha. Ojciec nie może w tym okresie odrzucić "synka mamusi", bo to naturalny etap rozwojowy, choć może być po prostu zazdrosny o swoją żonę i złościć się na syna. Powinien okazać zrozumienie dla mieszanych i trudnych uczuć małego chłopca, bo syn w tym okresie bardzo potrzebuje akceptacji i miłości swojego ojca.
Szczególnie ważna dla dziecka w tym czasie jest dobra relacja taty i mamy. Syn musi zyskać pewność, że nie może mieć mamy dla siebie na wyłączność, że tym, kto stoi przy mamie, wspiera ją i chroni, jest tato. Ponadto dziecko obserwuje związek rodziców i na tej podstawie buduje sobie obraz relacji między kobietą a mężczyzną.
W relacji córki i ojca również występuje etap fascynacji tatusiem, który wydaje się małej dziewczynce chodzącym ideałem. Dla ojca może to być bardzo przyjemne, jednak dla córki musi być jasne, że najważniejszą partnerką taty jest mama, że córka nie może mieć uwagi tatusia wyłącznie dla siebie. Dlatego ojciec nie powinien podtrzymywać uwielbienia dla swojej osoby. Jednocześnie ważne jest, aby okazywał córce akceptację, również dla jej atrakcyjności jako dziewczynki, gdyż to właśnie tato jest dla niej pierwszym "lustrem", w którym odczytuje swoje poczucie wartości jako kobiety. Wyważenie tych różnych aspektów w relacji ojca z córką bywa trudne.
W jaki sposób i kiedy zmienia się postrzeganie taty i jego roli w rodzinie przez ucznia szkoły podstawowej?- Kiedy dziecko kończy 6-7 lat zazwyczaj ma już za sobą etap fascynacji rodzicem płci przeciwnej. Jeśli rodzice okazali w tym ważnym okresie zrozumienie dla uczuć dziecka i jednocześnie dbali o swoją relację, okazywali sobie bliskość, dziecko w swoim rozwoju emocjonalnym jest gotowe do budowania silnej więzi z rodzicem tej samej płci. Teraz ojciec znowu staje się wzorem dla syna, który będzie chętnie spędzał z nim czas na wspólnych, męskich zajęciach. To ważne, aby ojciec poświęcił synowi uwagę, pograł z nim w piłkę, zabrał na basen i pozwolił sobie pomagać np. przy drobnych domowych naprawach. Córka będzie bliżej mamy, to od niej będzie się uczyć kobiecości, ale tato pozostaje dla niej autorytetem. Sześcio- czy siedmiolatki są często niegrzeczne, gdyż chcą już budować swoją niezależność, sprawdzić jak sobie radzą samodzielnie. Wtedy tato jest tym, który dyscyplinuje dzieci, korzystając ze swojego autorytetu. Ojciec ma za zadanie stawiać dziecku wyzwania stosowne do jego możliwości oraz uczyć przestrzegania norm społecznych, to głównie on przygotowuje dziecko do wyjścia w świat poza domem.
Czy uczęszczanie do szkoły i kontakt z rówieśnikami ma wpływ na relacje dziecka z ojcem? - W wieku 7-10 lat stopniowo coraz ważniejsi dla dziecka stają się rówieśnicy. Dlatego dziecko chciałoby móc pochwalić się ojcem, być z niego dumne. To dobry czas, żeby ojciec opowiadał dziecku o swoich osiągnięciach, ciekawych wydarzeniach ze swojego życia. Ojciec ma ogromny wpływ na budowanie w dziecku poczucia własnej wartości, bardzo ważne jest uznanie, które ojciec okazuje dla osiągnięć syna lub córki. A chodzenie do szkoły stwarza dziecku dużo okazji do bycia ocenianym. Czasem zdarza się, że dziecko nie najlepiej radzi sobie z wymogami szkolnymi, wtedy mimo wszystko tato powinien znaleźć okazje do chwalenia tego co zrobiło dobrze, docenić starania. Jeśli ojciec postawi dziecku nierealistyczne wymagania, którym ono nie sprosta, to chłopiec lub dziewczynka wyrosną w przekonaniu, że są mało warci. Zdarza się to np. kiedy ojciec chce, żeby syn lub córka zrealizowali jego niespełnione ambicje z dawnych lat.
Jeśli ojciec okazuje dziecku zainteresowanie i uznanie, a także potrafi stawiać mu granice, to ich wzajemne relacje pozostają dość dobre i stabilne, aż do momentu kiedy dziecko stanie się nastolatkiem i zacznie buntować się przeciwko wszystkiemu i wszystkim,
Kiedy następuje moment gdy dziecko przestaje widzieć w ojcu super bohatera, a dostrzega zwykłego człowieka, który ma swoje słabości?- Ten proces wymaga czasu, utrata wizerunku idealnego taty bywa bolesna zarówno dla dziecka jak i ojca, chociaż obojgu przynosi korzyści. Aby dzieci na starość okazały ojcu wsparcie, potrafiły po ludzku współczuć w razie kłopotów, to lepiej jeśli zobaczą w nim człowieka, a nie supermana. Już w momencie pójścia do szkoły dziecko zaczyna porównywać ojca z innymi autorytetami, które mogą pojawiać się w jego życiu, jednak całkowite "zrzucenie ojca z piedestału" dokonuje się w okresie dojrzewania. Kiedy dziecko odkrywa, że ojciec nie jest tak wszechmocny jak myślało, ma jakieś wady i słabości, to odczuwa rozczarowanie i złość do ojca. Ważnym zadaniem taty jest spokojne znoszenie tej złości. Wielu ojcom trudno rozstać się z rolą super bohatera, uparcie chronią oni swój wizerunek, np. udając, że zawsze mają rację. Jednak warto aby ojciec pozwalał sobie na okazywanie zwykłych ludzkich słabości, przyznawał się do błędów, gdyż dziecko buduje wtedy bardziej realistyczny obraz nie tylko ojca, ale ludzi w ogóle.
Rozmawiała
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
![Ponyo. W Krainie Ghibli [napisy]](https://s-trojmiasto.pl/zdj/c/n/49/3712/164x219/3712327__kr.webp)
Filmy